Cześć.
Teściowa pojechała. Wizyta całkiem miła :) a w lodówce zacna porcyjka pierogów.
Nie zdążyłem Wam opowiedzieć o małej przygodzie podczas odwiedzin Moni w szpitalu. Wracając do domu stanąłem na przystanku. Podjechał autobus z kierowcą który przywiózł mnie do szpitala. Kierowca wysiadł otworzyć platformę gdy nagle jak z pod ziemi pojawiła się pomoc... dodam, że najgorszego rodzaju do jakiej mam niebywałe szczęście- pan mocno pod wpływem %
-Jakoś pomożemy- stwierdził bez pytania czy takowa pomoc potrzebna.
Złapał za tył wózka gdy przednie kółka stały już na pochylni. Uniósł cały tył wózka na który mam napęd i trzyma mnie w górze. Wagę jaką uniósł określam na jakieś 140 kg przy czym trzymał jeszcze sporego psa na łańcuchu. Dodam, że w tej pozycji praktycznie uniemożliwił mi całkowicie jakikolwiek ruch wózka w kierunku wnętrza autobusu.
Byłby mnie tak trzymał do ...
-Panie opuść pan ten wózek bo nic nie mogę zrobić- powiedziałem
-Damy radę-uparty...
Poprosiłem jeszcze kilka razy o puszczenie mnie ale nie docierało... Dopiero kierowca pomógł mu wyperswadować i wreszcie wózek ruszył.
Niestety pomoc takich miłych panów nie jest pomocą...