„Znów będziesz chodził”

W dniu wczorajszym TVP2 wyświetliła dokument BBC pod tytułem „Znów będziesz chodził” (dziękuję za informacje o nim dziewczyny :)-przegapiłbym) Dokument opowiedział w skrócie jak przebiegały prace, przygotowania do tego spektakularnego sukcesu w medycynie. Pierwszy człowiek dzięki zastosowaniu nowatorskiej metody zaczyna chodzić... ciągle nie mogę w to uwierzyć.  Lekarze świata głowili się nad metodą przez dziesiątki lat- udało się to NASZYM lekarzom. Rzucili się na głęboką wodę wybierając bardzo trudny przypadek- niemal centymetr przerwy między tą neurologiczną autostradą naszego ciała. To nie był przypadek!! Lekarze wiedzieli, co robią, jak robią i to naprawdę wyszło. Boże nawet nie wiecie, co czuję… jakby lek na moje kalectwo było na wyciągnięcie ręki… jakby za chwilę mieli nas wszystkich naprawić i dać nowe życie. Stało się to możliwe… to się wydarzy!! Pierwszy pacjent mów o powracającym czuciu i najwyraźniej nie towarzyszył temu ból, raczej o niezwykłych wrażeniach powracającego czucia, odzyskiwaniu świadomości posiadania kończyn jak przed wypadkiem.

Trochę przeraża operacja, perspektywa ogromu pracy nad sobą, ale skoro ten pan daje radę to i ja nie polegnę. Ćwiczenie jest moim chlebem poprzednim od dwudziestu jeden lat.

Wyobraźnie rozpala informacja, że twórcy metody nie chcą urywać czy patentować metody, a to daje nadzieję, że zajmie się tym wielu lekarzy, szansę na szybszy postęp i powszechny dostęp do tej metody leczenia. Odkrywcy nie chcą zarabiać na patentach i chwała im za to!! Wierzę, że tak właśnie będzie, ale ochładza mnie myśl o finansowej kwestii tak złożonego przedsięwzięcia... nie wierzę w darmowe leczenie… nie mam ku temu powodu skoro po moim wypadku rehabilitację musiałem zapewnić sobie sam. Operacja potem długotrwała rehabilitacja… możliwie profesjonalna… zwykły szarak tego nie przebrnie sam… Od dawna zastanawiam się, dlaczego na wojnę idą takie niebotyczne pieniądze, a leczenie nie jest dostępne wszystkim potrzebującym. Zdrowie naprawdę nie powinno mieć ceny!!

Nie wiem jeszcze jak, nie wiem gdzie, ale muszę o tym myśleć już dziś i nie tracić nadziei szczególnie, gdy wreszcie mam podstawę by ją w ogóle mieć!! Może się wreszcie pozbędę obcych ciał na mojej przetraconej szyi :) Swoją drogą jak na nie patrzę to czuję się jak praca Adama Słodowego…