Odwiedziny

Urlop zakończony… ten wyjazdowy też. Oczywiście nie wykonałem pełnego planu odwiedzin w rodzinnym mieście, ale uciekający czas zawsze weryfikuje choćby największe chęci. Na mojej rodzimej dzielnicy o tej porze roku jest niesamowicie zielono, cicho (jeśli nie liczyć śpiewu ptaków) i spokojnie… nie skosztowałem tego spokoju w tej bieganinie. Obowiązkowo odwiedziliśmy z Monią mamę i teścia w Ich miejscu spoczynku. Wizyty tam gdzie się wychowało budzą wspomnienia, które w śpiesznym życiu chowamy gdzieś głębiej. Były też miłe akcenty świadczące, że pomimo kilku lat migracji wciąż ktoś nas poznaje, pamięta.

Na szczęście starczyło też jednego wieczoru na grill, odwiedziny przyjaciół przy wesołej pogawędce i drinku. Staram się myśleć o tym, co udało się zrobić, a nie o tym co nie. Niemniej jednak nie uzbierałem żonie Jej ulubionych konwalii (choćby jej rękami, ale w miejscu, które znam od dziecka, a obfitujące w ten aromatyczny kwiat), znów nie zaliczyłem oględzin Rejowa po rewitalizacji wypoczynkowej, nie skorzystałem z aromatycznego leśnego klimatu, który uwielbiam. Mówiąc krótko czuję niedosyt!!

Pomimo wszystko, kiedy wracam na stare „śmieci” czuję się już bardziej gościem niż rodowitym gościem. Dziś domem nazywam już miejsce, z którego do Was teraz piszę… i mam z tego tytułu dosyć dziwne odczucia. Czy to jakaś tęsknota czy po prostu zbyt mało czasu by się nasycić starym rodzinnym i leśnym klimatem… hmmm… Brakuje mi chyba tego, co już tylko we wspomnieniach żyje… z drugiej strony życie toczy się dalej i raczej należy patrzeć przed siebie niż spoglądać w tył.

Wracam kochani i postaram się już częściej udzielać na blogu :) Wszystkiego najlepszego dla wszystkich dzieciaków w dniu Waszego święta!!