Odwiedziliśmy to miejsce w ubiegłą niedzielę. Pierwsza myśl
po zauważeniu ogromnego parkingu w „dzikim” lesie w dodatku pełnego samochodów
- proszę bardzo… jak można z dala od wszelkich domostw na miejscu maleńkiej
prywatnej cegielni zrobić turystyczną maszynkę do robienia pieniędzy. Dowodzi
to temu, że nieistotnym jest gdzie, ale że z oryginalnym pomysłem i dobrym
marketingiem można zrobić świetny biznes nawet w takiej głuszy… oczywiście
potrzebny też pewien kapitał :)
Nim tam się udaliśmy Monia zasięgnęła informacji o
przystosowaniu farmy dla ON i uzyskała informację, że jest dla wózkowiczów
dostępna. Na pierwszy rzut oka już wiedziałem, że słowo dostępny nie znaczy
przystosowany :) Nie czepiam się… tylko oceniam okiem kołowej mniejszości i w
sumie rozumiem, że takie jednostki jak ja nie są priorytetem. Kończąc ten wywód
to powiem tylko, że kostka na alejkach, grysik i wyboista trawa nie jest
terenem dla poruszających się na wózku lub z wózkiem dziecięcym. Przy
„odrobinie” uporu ( w moim przypadku małej/wielkiej Moni) można dotrzeć w
większość miejsc obowiązkowych jak sądzę, jeśli chce się mówić, że się tu było.
Na wejściu uiszczamy opłatę, która pozwala spędzić nam w tym
miejscu czas od otwarcia do końca dnia roboczego farmy. Atrakcje w przewadze
dla dzieci, ale rodzice również będą mieli co tu robić… w końcu ktoś musi nosić
portfel i bulić za niezapomnianą zabawę latorośli :)… żart.
Tematem przewodnim tego miejsca jest jak sama nazwa mówi
ILUZJA, a więc wizualne oszukiwanie naszego mózgu. Dla mnie głównymi atrakcjami
(nie wszędzie wchodziłem z powodu jednego szczegółu, o którym wspomnę na samym
końcu) była Latająca Chata Tajemnic, Muzeum Iluzji oraz Tunel Zapomnienia. Ten
ostatni jest niewiarygodny… mózg próbuje walczyć z tym, co przekazuje oko, ale
wierzcie mi to mega trudne. Aż się w głowie kręci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz