środa, 26 sierpnia 2015

Rzecz niezwyczajna



Dziś dopadły mnie czynności, które każdy facet omija z daleka. POBIERANIE KRWI… tym razem poszło w miarę dobrze…  :)
Niemniej jednak ten post jest tylko pośrednio związany z tematem powyżej. W przerwie pomiędzy badaniami skorzystałem z uroków pięknego dnia i wiecie, co zaskoczyło mnie najbardziej?? Otóż najpierw coś zielonego przyciągnęło wzrok Moni, a po chwili mój wprowadziło w zdumienie.

Przychodnia, w której robiłem badanie mieści się w Warszawie na dzielnicy Ursus gdzie jak się złożyło piętnaście metrów od niej również jest moje mieszkanie. Zobaczcie cóż wygrzewało się w porannym słońcu na naszej posesji…


Modliszka jak malowana!! Zawsze myślałem, że takie rzeczy nie u nas, ale jak się okazało… myliłem się. W całym czterdziestoletnim życiu mieszkając praktycznie w lesie nie uświadczyłem takiego widoku!!
Samiczka to czy samiec?

sobota, 22 sierpnia 2015

Zdrowy styl życia…



Codzienne wizyty na siłowniach, kolejne „mądre” przepisy na szczupłą sylwetkę i dziesiątki przetestowanych diet znalezionych w różnych publikacjach.  Liczą się cyferki na wadze… najlepiej żeby była w nich tendencja spadkowa, ale z tym bywa różnie. Wraz z wiekiem jest niestety coraz trudniej, ale co tam… przecież są jeszcze środki w postaci tabletek o nazwach przekazywanych pocztą pantoflową niejednokrotnie przez samych trenerów personalnych na siłowniach… ba nawet pomagają to zdobyć. Ludzie po tym chudną i kij z tym, że ich organizmy wprowadzane są w nienaturalny stan pobudzenia, działają na wyższych niż normalnie „obrotach”. Są i tacy co potrafią połknąć pasożyta, który „pomoże” ograniczyć ilość przyswojonych kalorii. Waga spada!! Normalnie.. cud!! Teraz trzeba zacząć propagować swój „zdrowy styl życia” i dzielić się swoimi „doświadczeniami” na talerzu… o tabletkach zazwyczaj w tym momencie już się zapomina… nie ma, czym się przecież chwalić. Wagę trzeba utrzymać, ale przecież życie toczy się dalej i trudno jest zrezygnować na stałe ze wszystkiego… i zaczyna się obłuda… na obiad dietetycznie, a w między czasie wycieczki do lodówki po paróweczkę, plasterek sera itd… weekend jest to i puste kalorie % objęte dyspensą… w razie, czego są jeszcze magiczne tabletki pomagające zbić co nieco z wagi.
Celem diety odchudzającej jest założony plan oparty na konkretnym okresie, w którym powinno się uzyskać określony cel… tymczasem tu najczęściej zaczyna się „ niekończąca się opowieść”… kolejny przepis na szczupłą sylwetkę i kolejna rewolucja na talerzu… to co było be do tej pory jest ok. a to co było ok. jest be… a najlepiej poprawić chemią w tabletce. Oczywiście trzeba swą wiedzę przekazać wokół żeby nikt nie zapomniał o ich zdrowym stylu życia.
Jest jeszcze w tym jeden fenomen… godziny na siłowni, a po sylwetce fitness nic … chude nogi bez żadnego zarysu mięśni i płaski tyłek… sześciopak co najwyżej w weekend chlapnięty w dyspensie… pyknie się tabletkę, wciągnie brzuch, da parę porad dotyczących zdrowego stylu życia i nikt może nie zauważy.
Nigdy nie łyknąłem tabletki na odchudzanie i nigdy bym tego nie zrobił, ale na ścisłej diecie byłem wiele lat ze względu na swój stan zdrowia. Wiem, jaką sieczkę w głowie robi ciągłe przeliczanie tego co na talerzu, ciągłe odmawianie sobie wszystkiego. Byłem wręcz przeraźliwie chudy… i taki monotematyczny w swych działaniach… dieta, odchudzanie i rehabilitacja. Ja musiałem to robić… wciąż muszę, ale zdecydowałem jakiś czas temu, że nie będę już tak zafiksowany jak niegdyś. Nie jem często smażonego, słodyczy i widocznego tłuszczu… to jest moja dieta… poza tym posiadam też podstawy wiedzy ogólnie mówiąc o jedzeniu. Wiem, że ostatni posiłek 3 godziny przed spaniem, potrawy o wyższym indeksie glikemicznym po wysiłku oraz różnorodność pożywienia to podstawa zdrowego żywienia-nie zawsze się do tego stosuję. Głębszą wiedzę posiadają wykształceni dietetycy układający dietę pod konkretną osobę biorąc pod uwagę wiek, wagę, tryb życia, stan zdrowia osoby, która się do nich zgłosiła!!
Jak mnie wkurzają eksperci z księgarni i kiosku po zakupionej lekturze o odchudzaniu… najczęściej, co autor publikacji to nowy styl życia… masakra… kochani trochę rozsądku!! Trzeba w tym wszystkim pamiętać o genetyce każdego z nas oraz o predyspozycjach z tym związanych. Gdyby było inaczej to na ulicy spotykalibyśmy tylko pięknych wysortowanych i szczupłych ludzi. Pewnych rzeczy się nie zmieni, choć oczywiście nie można usprawiedliwiać zwykłego obżarstwa. Ci, którzy myślą inaczej sami się oszukują. Każda ścisła dieta oparta o duże wyrzeczenia kiedyś się mści… waga się waha, siada psychika… wtedy dorabia się ideologię o zdrowym stylu życia i przechodzi na kolejną dietę.
Obecnie sam szykuję się do redukcji części swojej wagi, ale nie mam zamiaru wpadać w skrajności. Jeśli będę miał ochotę na pizzę od czasu do czasu lub drinka w weekend to odmawiać sobie nie będę… mam tylko jedno życie, którego dużą część straciłem po urazie kręgosłupa. Siedzę na wózku od dwudziestu dwóch lat, mam swój rozum, więc cudu nie oczekuję. Kiedy byłem nastolatkiem i zdrowym chłopakiem nie miałem problemu z nadwagą… Prawdziwa edukacja przydałaby się rodzicom, których pociechy ociągają już za młodych lat to co nam przyrasta w dojrzałym wieku. Jak pozwolić dzieciom w fazie rozwoju na niejedzenie warzyw i owoców? W zamian podawać chipsy, colę i sport na ekranie komputera??  Czym skorupka za młodu nasiąknie tym na starość trąci!!

czwartek, 13 sierpnia 2015

Perseidy



Niemal wszystkie media od kilku dni trąbiły o deszczu Perseidów mające swój szczyt w ubiegłą noc. Kilka lat temu, kiedy jeszcze mieszkałem w rodzinnym mieście zabrałem na ten „deszcz” Monikę. Wtedy było łatwo, wystarczyło udać się w ustronne miejsce z dala od wszelkich latarni. Znajdź jednak takie miejsce w Warszawie gdzie łuna światła bije niemal wszędzie. Jedyny w miarę mroczny plac w pobliżu to sztucznie usypana górka na sanki osłonięta z dwóch stron dosyć wysokimi wałami. Przyszło mi do głowy, że poza ciemnościami znajdę tam jeszcze kameralny klimat do oglądania kosmicznego spektaklu. Wyrwałem Monię, kiedy się ściemniło i wraz z siostrą poszliśmy na ustalone miejsce. Jakież było moje zdziwienie, gdy przedzierając się po mocno nierównej drodze światła mojego wózka elektrycznego zaczęły wyłaniać coraz to nowe postacie przybyłe tu w tym samym celu. Stali, siedzieli… a nawet leżeli w trawie… kameralny klimat psia mać :) Nie byłem zatem oryginalny!!
Od tej chwili w towarzystwie kilkunastu ludzi wlepieni wzrokiem w niebo czekaliśmy na deszcz meteorów… czekaliśmy… czekaliśmy… tu kapnęło… tam kapnęło… to nawet mżawka nie była!! Ja zobaczyłem 6 spadających gwiazd, Monia 11, a siostra 3. Trochę mało jak na blisko 2 godziny ciągłego zadzieranie głowy w górę. Mimo to przy takiej ciepłej nocy chyba nie ma czego żałować :) Było całkiem miło i zrekompensowaliśmy sobie nieprzyjemny, stracony czas w spędzony w tym dniu w Otwockim szpitalu. Może za rok będzie więcej okazji do wypowiedzenia życzeń!!

środa, 12 sierpnia 2015

22 lata



Cześć

Chciałbym, aby data dwunasty sierpień była dla mnie/nas zupełnie neutralna. Niestety tak nie jest i już nigdy nie będzie. W tym dniu 22 lata przestałem chodzić. Pamięć o tym zawsze katuje myśli i budzi nieprzyjemne wspomnienia. Pytań...
- Dlaczego ja?
- Dlaczego do tego dopuściłem?
- Jakie byłoby moje życie gdyby to wszystko się nie wydarzyło?
Pytań... tych nigdy się nie pozbędę, choć nie staram się już rozważać w tych kategoriach swojego obecnego życia. Trudno... jest jak jest i trzeba robić wszystko by udowodnić swą wartość nawet w takim stanie. Nie ustaje w tym i wszyscy, którzy mnie znają wiedzą jak bardzo się staram. Dziękuję losowi, że na mojej drodze stanęło wielu dobrych ludzi… bez nich żyłbym (a może nie) wciąż w zawieszeniu…
Dziś rocznicę swojego urazu spędzałem ponownie w szpitalu… lekarz ratuje moje kolano po następstwach feralnego złamania… nie chce mi się nawet o tym gadać… Ból to jedno, ale to, co dziś przechodziłem będzie mi czyścił portfel, co pół roku. Lipa… choroba i koszty… rachunek za dwudniowy pobyt na obozie aktywnej rehabilitacji FAR.